Werkpaarden en bazen
Gaat een collega met zwangerschapsverlof? Of komt er een grote opdracht van die belangrijke nieuwe klant binnen? Als echte werkpaarden zetten we er dan nog een tandje bij. Harder werken is op zich niet erg als we er maar iets tegenover zetten, namelijk; herstel. Heel simpel, vergelijk het maar met onze smartphone. Hoe meer we die gebruiken en applicaties open hebben staan, hoe sneller de batterij leeg raakt. Dat hebben we als ervaren smartphone gebruikers inmiddels wel in de gaten. Dus nemen we een oplaadkabel of powerbank mee om ergens tussendoor de batterij op te laden. Maar hoe zit het dan met onze menselijke batterij?
Als we onze eigen batterij tussendoor niet opladen, plegen we roofbouw.
Ons stresssysteem is een soort menselijke batterij. Die maakt stresshormonen aan. En die stresshormonen zijn betrokken bij alles wat we doen en waar we energie bij gebruiken. Hebben we meer energie nodig dan worden er extra stresshormonen aangemaakt. Hebben we minder nodig dan schakelt het stresssysteem de productie een tandje terug. Door rust te nemen, laden we onze batterij weer op. Niets mis met ons systeem van stress. So far, so good. Totdat we stuiten op deadlines of het privé ineens heel erg druk krijgen. Als we dan pauzes over gaan slaan of in de avond en weekenden door blijven rennen, laad onze batterij niet op. Om toch door te kunnen blijven gaan gaat het systeem nog een tandje erbij zetten. Het systeem maakt nog meer stresshormonen aan en draait overuren. We hebben een toename van stress en een tekort aan herstel. Het systeem raakt ontregeld. Op dit moment plegen we roofbouw. En hoe langer deze roofbouw duurt hoe ernstiger de gevolgen zullen zijn. Denk hierbij aan stressklachten (zoals vermoeidheid, gejaagd gevoel, een kort lontje) en in hele heftige mate aan overspanning of burn-out.
Werk als een paard, herstel als een baas.
Hier is eigenlijk geen hogere wiskunde voor nodig. We zijn geen superman of woman. Onze energie heeft nu eenmaal een beperking. Hoe kunnen we daar dan slim mee omgaan? De eerste stap is kritisch te kijken naar wat er op ons bordje ligt en af te vragen; Hoe belangrijk is dit? Wil ik dit? Kan ik dit? Bedenk dat alles wat we doen energie kost, dus ook de leuke dingen. Wees eigen baas door bewuste keuzes te maken wat op het bordje moet blijven liggen. Heel soms is er weinig keus en moet de klus geklaard worden. Dan is het zaak te investeren in herstel op een manier en tijd die bij ons past.
Dat is de hele belangrijke tweede stap. Zorgen voor voldoende herstel! Hard werken is niet erg zolang er maar voldoende herstel tegenover staat. Zoals overdag met het nemen van pauzes, een powernap doen en gezond eten. Maar ook wandelen, ontspanningsoefeningen, muziek luisteren, voldoende slaap, een warm bad of douche zijn goede herstellers. Enne, laten we dan wel onze smartphone uitzetten. Besparen we in een klap energie van twee batterijen ;)