Help, er staat een roze olifant in mijn slaapkamer
Er is gedoe. Op het werk. Een reorganisatie die er al langere tijd zat aan te komen is nu ineens heel dichtbij. Het is een reorganisatie met flinke gevolgen voor mijn collega’s en mijzelf. Niets blijft meer bij het oude. Wekelijks worden we bijgepraat door het kernteam dat zich daarmee bezighoudt. In een eerder stadium hebben we onze ideeën mogen inbrengen maar nu is het volledig uit onze handen. Overgeleverd aan de beslissing van het Managementteam en de OR. Ik heb er verder geen invloed meer op dus besluit ik het van me af te zetten. Gelukkig heb ik genoeg afleiding. Ik heb overdag coachgesprekken en thuis is het druk met het gezin. Maar ’s nachts gaat het mis. Dan word ik wakker. Ik lig te woelen en draaien in de hoop weer in slaap te vallen. Er staat ineens een enorme roze olifant naast mijn bed.
Waar komt die olifant vandaan?
Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus dacht ik “ik moet het gedoe op mijn werk loslaten en er niet meer aandenken omdat ik er geen invloed op heb”. Klinkt misschien logisch maar toch ook weer niet. Het klopt dat ik op de reorganisatie zelf geen invloed meer heb. Maar de zorgen over wat daarna gebeurt zijn er wel en volgens mij ook heel reëel. Want wat moet ik doen als mijn baan komt te vervallen? Die zorgen ben ik overdag gaan verdringen “ik moet het loslaten, niet aan denken”. Dit is hetzelfde principe als je iemand de opdracht geeft “denk niet aan een roze olifant”. Wat gebeurt er dan? Precies, de persoon die deze opdracht krijgt denkt voortdurend “niet aan een roze olifant denken, niet aan een roze olifant denken…” Tja, en wat groeit er dan.
Vijf tips hoe je de roze olifant kunt temmen.
Oké, er niet aan denken helpt dus niet. De zorgen zijn er nu eenmaal en laten zich niet verdringen. Deze situatie speelde een jaar geleden bij mij en inmiddels heb ik een manier gevonden om er mee om te gaan. Heb jij ook een roze olifant of wil je die voorkomen? Misschien heb je iets aan een van deze tips:
- Geef je zorgen de ruimte. Plan een moment in waar je mag nadenken over je zorgen. Doe dat niet vlak voor het slapen gaan maar ergens op de dag of begin van de avond. Door jezelf toe te staan een half uur te piekeren worden je zorgen wat minder beladen. Het mag er zijn.
- Deel je zorgen met anderen. Erover praten kan opluchten en een luisterend oor is vaak dan al voldoende. Anderen kunnen je helpen te reflecteren en je zorgen vanuit een ander perspectief te laten zien.
- Realiseer je dat zorgen tijdsgebonden zijn en bestaan uit onzekerheid. Kijk maar eens naar het verleden waar je je veel zorgen maakte om iets en waar je je nu moeilijk nog een voorstelling van kan maken. Bijvoorbeeld de zorgen die ik had toen ik mijn baan dreigde te verliezen. Een jaar later heb ik mijn eigen bedrijf opgericht waar ik met heel veel plezier in en aan werk.
- Schrijf het op. Door het op te schrijven parkeer je je zorgen op een andere plek dan in je hoofd. Leg eventueel een schrijfblok en pen op je nachtkastje. Lig je ’s nachts toch te piekeren, kun je het meteen van je afschrijven.
- Doen van oefeningen. Door het regelmatig toepassen van ontspanningsoefeningen, meditatie of mindfulness kun je jezelf mentaal versterken.
Benieuwd welke tip jou het meeste gaat helpen.